هرکس دراین دنیایاری داردبعضی یارآسمانی دارند و بعضی یارزمینی و بعضی هردو و بعضی هیچکدامرا.آنهایی که هیچکدام راندارند به نظر من اصلا زندگی ندارند.آنکه یارزمینی دارد به طبع عشق زمینی دارد و آنکه یارآسمانی دارد عشق آسمانی خداراشکرکه من هم یارآسمانی دارم و آن کسی نیست جز آقام مهدی(عج).ودراین عشق به یک جمله تکیه میکنم: درلوح دلم جز الف قامت یار ندیدم. چه کنم؟ و بااین بیت به خودم امید میدهم: مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید که زانفاس خوشش بوی کسی می اید
به امید آنروز